Człowiek głodny, to ...coś wymyśli

Zgłodniałam, a bułki wyszły razem z Mężem do pracy. Miałam ochotę na jakieś coś fajne -  niekoniecznie płatki na mleku :)

Zajrzałam do lodówki: są jakieś resztki! Co prawda maślanka musiała poddać się anihilacji (i nici z pankejksów), ale jakieś zdatne resztki się znalazły. Z szafki wyciągnęłam sypkie produkty i olej. Wszystko wciepnęłam w kubek, posoliłam, wymieszałam, kładąc łyżką na rozgrzany olej stworzyłam - nieskromnie mówiąc - niebiańskie racuszko - placuszki. Czasem taką fazę człowiek łapie, że zrobić i zjeść musi (inaczej się udusi). Dla zainteresowanych, proporcje:

1 jajo

2 łyżki gęstej śmietany (ja miałam 12% i była gęsta)

2 łyżki mąki

1 łyżka płaska cukru (tak jakoś - w głodnej desperacji sypałam prosto z cukiernicy bez użycia łyżki :P)

soda na koniec noża - tak solidnie

proszek do pieczenia odrobina - tak pół tego, co sody

solidna szczypta soli

łyżka roztopionego masła

Konsystencja ma być, jak na lane kluski a nawet odrobinę bardziej - znaczy gęste, ale samorozpływające się na patelni. Chodzi o to, żeby nie pozostawało w jednorodnej kupce, jak się rzuci na olej :) Oleju na patelni może być dużo - tak, żeby chociaż placuch - racuch był do połowy w tym zanurzony. Ogień nie za mocny, bo placuchy są słodkie i szybko przypalają się.

Powinno wyjść, coś jak płaski racuszek, tylko milion razy bardziej delikatny. Taki niebiański placuszko - racuszek :) Tłusty, słodki i rozpustnie niezdrowy. A co!

P.S. jeśli chcecie jeszcze jakieś niezdrowe przepisy to na czasie mam jeszcze hamburgery. A żeby nie było, że ja tak niezdrowo jem to zaznaczam, że wczoraj robiłam zakupy w sklepie ze zdrową żywnością. Bo jak się okazuje - tylko tam można kupić prawdziwe masło.