Komórka

Się zdenerwowałam. Chyba dziczeję. Albo normalnieję? Jedno z dwóch.
Denerwuje mnie telefon - a dokładnie jego pewne aspekty. Podejrzewam, że aparat sam w sobie nie jest zły. Ale to jak się go używa może być koszmarem.
Z ciekawości poszukałam w sieci czegoś o savoir vivre używania telefonu komórkowego. To, co znalazłam wcale mnie nie przekonało. Wręcz przeciwnie - mam wrażenie, że ktoś ciężko myślący napisał parę porad dla wyjątkowo niekumatych bałwanów. Najbardziej przerażające jest jednak to, że nawet tych - wydawałoby się "oczywistych" - zasad duża część ludzi nie stosuje.

• "Dzwoni telefon - odbierz i odejdź porozmawiać na bok"... Niee - gadaj, wrzeszcz przy stole podczas rodzinnego obiadu, kolacji we dwoje, w środku restauracji. Krzycz jeszcze że zasięgu brak i biegaj jak wariat między stolikami.
• "Staraj się nie prowadzić rozmów w środkach komunikacji publicznej" Hahaha - no jak to? To skąd ja - całkiem obca osoba jadąca autobusem - będę wiedzieć, że: Małgośka się k**** urżnęła na imprze u Włodka i że k**** kupiła sobie różowe k**** majty z koronki, które jej wystają ze spodni jak siedzi k**** w ławce na geografii. Bo tam są niskie krzesła w tej sali, k**** no nie?

To takie dwa przykłady. Ale ja zmierzam do czegoś innego.
Komórka dała ludziom jakieś niepisane prawo wymagania od innych ODEBRANIA telefonu. Nie ważne, czy właśnie kupujesz marchewkę, czy siedzisz na tronie, czy po prostu nie chcesz gadać. Nie odbierzesz - masz przerąbane. Foch to minimum na co można się narazić. Nie chodzi tu o sytuacje, kiedy możemy wyłączyć telefon i dać sobie luz - chociaż wyłączenie telefonu też może być obrazą czyjegoś majestatu. I zupełnie czym innym jest nie odebrać telefonu od Męża/Żony a czym innym od osoby bardziej obcej.
Czy czujecie się źle dzwoniąc do kogoś, kto nie odbiera? Może ktoś nie chce rozmawiać z Wami w biegu, hałasie, może jedzie tramwajem? A może olewa sprawę? Myślicie tak czasem?
Czujecie się komfortowo odbierając telefon w centrum handlowym nagabywani do podjęcia szybkiej decyzji o zmianie abonamentu (na wyższy)? A jeszcze lepiej - gdy wasi "znajomi" dzwonią w wygodnych - dla nich - momentach rozwodząc się w godzinnych wynurzeniach, kiedy Wy właśnie chcecie wsiąść do samochodu i sterczycie na deszczu?
Czasem powiedzenie "zadzwoń później, bo nie mogę rozmawiać" nic nie daje. Sms o takiej treści czasem również nie daje nic (no czasem daje foch), bo telefon zaczyna dzwonić po 5 minutach, albo uparcie o tej samej porze dnia następnego (szczególnie, gdy piszemy, że jesteśmy ostatnio bardzo zabiegani).
Potem jesteśmy poobrażani ze wszystkimi od których nie odebraliśmy telefonu i sami oddzwaniając odbijamy się od słuchawki. I jak - obrazić się też?